عذر خواهی از یکی یک دونه مامانی

یکی یک دونه من، تمام وجودم، نمی دونم چطوری از تو بخاطر ایننننننننن همه تاخیر معذرت خواهی کنم عزیز دلم.

چندین ماه تاخیر ، تو نوشتن. دلیلش رو خودم هم نمی دونم

یعنی می دونم ها ولی خیلییییییی زیاده. اسفند که اطلاع دادن شرکت می خواد منحل بشه و من و بابای هر دو بیکار شدیم ، از 20 اسفند رفتیم مهاباد و تا 20 فروردین اونجا بودیم و تا 15 اردیبهشت درگیر پیدا کردن کار برای من و بابایی که خدا رو هزار مرتبه شکر ، هر دو کار خیلی خوبی گیر آوردیم و تا همین یه هفته پیش هم در گیر پیدا کردن خونه، و اسباب کشی بودیم و به همین دلایل از وبلاگ تو عزیز دلم غاقل شدم ، هر چند اینا دلیل قانع کننده ایی نیست ولی ازت واقعا" معذرت می خوام مامانی .

تو این مدت خیلی بزرگ شدی قربون قد و بالات بره مامانی .

وجودم، نفسم

تو این مدت پاهات هزار ماشالله قوت گرفتن ، و راه رفتنت خیلی خوب شده ، فدای قدم های استوارت بشم من.

تو حرف زدن هزار ماشالله بلبل . همه چیز می گی و من با شنیدن هر جمله جدیدت کم مونده ذوق مرگ بشم. فقط خدا می دون چه شور و شعفی همه وجودم رو می گیره. بعضی اوقات می مونم از محبت زیاد چه کارت کنم . قربون کلمه به کلمه خارج شده از دهنت بشم من.

هزار ماشالله شیطون و خوردنی شدی.

حالا فردا می یام همه رو جزء به جزء برات تعریف می کنم چیا می گی ، امروز خیلی کلی برات نوشتم که فقط آشتی کرده باشیم عزیز دل مامانی ، وجودم، نفسم

خوب عسلم آشتی؟؟؟؟؟؟ بگو مامان رو بخشیدیییییییییی

به قول خودت ، دوست دارم اندازه همه ستاره ها، کوه ها، گل ها و همه چیز دنیا دوست دارم عشق مامانی.