دختر من با دو پای کوچکش راه افتاد

سلام عزیز دل مامان. این ماه سرمون خیلی شلوغ بود ، همش تولد دوستات می رفتیم و چقدر به تو خوشکل مامان خوش می گذشت. خوشحالم که شادی و محیط شاد رو دوست داری.

چقدر تو این مراسم رقصیدی، و چقدر دختر خوبی بود که مامان و خاله ها رو اذیت نمی کردی. و خیلی زود با همه ارتباط برقرار می کنی و خودت رو تو دل همه جا میدی

. ولی خودمونیم ، خیلی هم شیطون شدی، همه چیزهای این دنیا رو می گی مال منه. و اگه بهت داده  نشه داد می زنی ( مامااااانننننننن- بابا جاااااااااااااااااااااااا ( یعنی بابا جون)- بابا بدههههههههههه) .

یه خبر خیلیییییییییی مهم اینکه از تاریخ 13/8/90 راه افتادی، و الان دیگه از این سر فرش به اون سر راه می ری . وقتی می افتی خیلی سریع پا می شی. و خودت رو هم تشویق می کنی و برای خودت دست می زنی. ولی یه ایراد خیلی بزرگی که داری اینه که موقع راه رفتن ، حتما" یه چیز گنده رو هم با خودت حمیل می کنی که یا بالشته یا توپت یا می ری از آشپزخونه دستگیره رو و ر می داری خلاصه هر چی که دم دستت باشه. آخه خوشکل من تو راه رفتنت رو فعا" خوب برو بعد وسایل رو حمل کن . یا اینکه کنار به کنار راه می ری. مبارکت باشه عزیزممممم، شیرینم

ایییییییییییییییییییییییی خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا، چقدر تو شیرینیییییییییییییییییییییییییییییییییییی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

الانم یه چند تا عکس برات می ذارم